ความล้มเหลวไม่ใช่ข้อผิดพลาดในชีวิต ไม่มีใครชอบความล้มเหลว แต่ใน ทุกความล้มเหลวสอนอะไรบางอย่างได้เสมอ…
วิธีที่ดีที่สุด ถ้าไม่อยากเจอความล้มเหลว หรือประสบความล้มเหลวน้อยที่สุด คือ การวางแผนอย่างรอบคอบ และลงมือทำอย่างจริงจัง ย้ำตรง “รอบคอบ” และ “จริงจัง” แต่ในเมื่อความสำเร็จก็ไม่มีสิ่งใดการันตีได้เช่นกันมันก็มีความหมายไม่ต่างกับว่าเรายังมีโอกาสล้มเหลวอยู่ดี เพราะปัจจัยหลากหลายที่คาดไม่ได้ยังอาจมีอยู่ การทำอย่างจริงจังและรอบคอบจึงดีที่สุดแง่ลดโอกาสความผิดพลาด ที่อาจทำให้ล้มเหลวได้ นั่นเอง
บางทีสิ่งที่น่ากลัวกว่า “ความล้มเหลว” คือ “คนที่เฝ้ามองเรา” ล้มเหลว
อาจถือได้ว่าปัจจัยหนึ่งของความล้มเหลว คือ ภาวะกดดันที่มาจากคนรอบข้าง หลายคนทราบดีว่า สิ่งนี้สามารถทำให้คนมากมายไม่กล้าลุกขึ้นมาทำอะไรเลยด้วยซ้ำ หรือเรียกว่า “ล้มเหลวเพราะไม่เริ่มต้น”ซึ่งในกิจกรรมนั้น จะว่าไปแล้วการตกน้ำยังไม่ทำให้เรารู้สึกแย่ได้มากเท่าการถูกหัวเราะเยาะ หรืออาจกล่าวได้ว่า บางทีสิ่งที่น่ากลัวกว่า “ความล้มเหลว” คือ “คนที่เฝ้ามองเรา” ล้มเหลว… ข้อคิดหรือมุมคิดแรกของเรื่องนี้ อาจทำให้เราพอนึกได้ว่า ควรหลีกเลี่ยงคนที่ชอบทับถม หัวเราะเยาะ หรือเฝ้าจับจ้องความล้มเหลวของคนอื่นไปเสีย ซึ่งที่จริงเรารู้ได้ไม่ยากว่าเราแวดล้อมด้วยผู้คนเช่นไรในเวลานั้น เรียกดูของเรา partner-sponsored Glasses, พร้อมตัวเลือกที่หลากหลายเพื่อให้เหมาะกับทุกรสนิยมและงบประมาณ พร้อมให้ซื้อทางออนไลน์
คงดีกว่าในหลายกรณีที่ตั้งใจทำอะไรของเราไปให้ดีที่สุดก่อนก็พอ โดยไม่ต้องให้ใครรับรู้ แน่นอนว่า การมองความล้มเหลวคนอื่นแล้วเรียนรู้ ต่างกับ การเฝ้าดูว่าเขาจะล้มเหลวหรือไม่โดยสิ้นเชิงในแง่กรอบคิด Mindset และทัศนคติ ตัวอย่างเหตุผลเดียวกันนี้คือ คนที่ชอบติ ชอบขัด ระแวง ทักท้วง รู้สึกชอบใจกับคำว่า “เห็นไหมบอกแล้ว” มักเป็นคนไม่กล้าที่จะริเริ่มทำอะไร เพราะลึก ๆ ขาดความมั่นใจ
โดยรวมแล้ว หนึ่งวิธีหลีกหนีความล้มเหลว คือ การปรับสิ่งแวดล้อมของเรา ไม่ว่าจะจากคนอื่นที่เฝ้ามองเรา หรือการที่เราไปเฝ้ามองคนอื่นก็ตาม ในสิ่งที่อาจกระทบความเชื่อมั่น หรือไม่สร้างสรรค์ต่อเป้าหมายที่เรากำลังกระทำคงต้องเริ่มจากมองเห็นร่วมกันก่อนว่า ความสำเร็จ คงไม่เกิดจากการทำอะไรเพียงครั้งเดียว หรืออย่างเดียว แล้วจะสำเร็จ มันต้องทำอะไรมาหลาย ๆ อย่าง และบางอย่างต้องทำซ้ำหลายครั้ง ซึ่งในการที่เราต้องทำหลายครั้ง หลายเรื่อง และสารพัดวิธีนี้เอง มันจึงไม่มีสูตรตายตัวหรอกว่า ทำแบบนั้น แบบนี้ แล้วจะสำเร็จไปเสียหมด อันที่จริงไม่มีใครมาชี้วัดความสำเร็จใด ๆ ของใครได้ ว่าแบบไหนที่เรียกว่าสำเร็จ หรือความสำเร็จต้องเป็นแบบใด รวมถึงไม่มีกระบวน หรือคำแนะนำใด ที่จะการรันตีว่าทำตามแล้วจะสำเร็จทุกอย่าง และความสำเร็จไม่เคยมาแบบทำปุ๊บ ได้ปั๊บ ก่อนจะถึงความสำเร็จใดเราก็ต้องมี “การพัฒนาตนเอง” หรือ มีลำดับขั้นความก้าวหน้า ให้พอเห็นว่า เข้าใกล้ความสำเร็จนั้นหรือยัง ดังนั้นสิ่งสำคัญคือ เราต้องเรียนรู้ที่จะรับมือกับ
ความผิดพลาด ทำยังไงให้เพิ่มความสามารถในการรับมือกับความล้มเหลว เราค่อยๆ ฝึก ค่อยๆ เพิ่มระดับให้กับตัวเอง
สุดท้ายแล้วอาจกล่าวได้ว่า ทุกความสำเร็จมีหลากหลายปัจจัย จงอย่ากลัวที่จะลงมือทำหากเราทำอย่างเต็มที่แล้ว ความล้มเหลวนั้นไม่ใช่เรื่องผิดพลาดของชีวิต …
